ELV

Mijn naam is Quincy, ik ben 18 jaar en volg de BBL- opleiding op het Scheepvaart- en Transport College in Rotterdam. Ik loop stage op een groot container schip, maar een spits bleef trekken. Als er een spits langs kwam zat ik met mijn neus tegen de ruit tot hij uit zicht was. Mijn baas zeggende; 'een badkuip, daar is geen toekomst meer voor'. Dat heeft mij er niet van weerhouden om een aantal weken mee te gaan op de spits Westropa.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik stapte de eerste week van januari op in Gouda. We moesten lossen in Haastrecht na een aantal uur wachten voor de Waaiersluis die alleen met gelijk tij open gaat. Die sluis is zelfs voor een spits te klein. Eenmaal in Haastrecht aan gekomen werden we als 2e gelost. De Nano lag nog onder de pijp. Aan Mattijn gevraagd of hij vanavond bij ons aan boord kwam eten, Rens van de spits Veridis Quo kwam ook. Na het eten tot in de kleine uurtjes heel wat wijzer geworden over leven, werken en verdiensten van een spits.

Volgende dag gelost en binnendoor op weg naar Amsterdam. Leuk dat je op deze route door de stad, achtertuinen, weiland en bos komt, wat je met een groot schip niet zal zien. Eenmaal in Amsterdam aangekomen moesten we een aantal uur wachten met laden, omdat er broeischade aan de lading was. Omdat ik morgen weer aan boord moest van het containerschip, ben ik vandaag van boord gestapt. Voor mij was het duidelijk. Ik zou nu wel een aantal weken mee willen gaan om te kijken hoe het er in Frankrijk aan toe gaat op een spits.

Volgende reis >